بعد از پخش گزیده‌ای از نشست قبلی در ابتدای جلسه پرسش‌های زیر ضمن پخش پلی‌بک‌ها مطرح شد:
۱- بحث دشمن در فیلم جنگی مساله مهمی است. گاهی هم‌ذات پنداری با دشمن داریم گاهی دشمن شخصیت پردازی شده و گاهی هم دشمن بی اهمیت است و صرفاً موجودی برای کشته شدن است. به نظرتان در این فیلم دشمن چگونه است؟
۲- در فیلم‌های جنگی قهرمان گروهی و تک داریم و در ستیغ اره‌ای قهرمان تک‌رو داریم که با قهرمان‌های هالیوودی که قدرت‌های خاص مادی یا ابرقهرمانی دارند متفاوت است و حتی سربازیی است که حتی اسلحه عادی هم ندارد. چه عاملی او را قهرمان کرده؟
۳- ما در فیلم صحنه‌هایی از گونه‌های جنگی و ضدجنگی می‌بینیم اما تفاوت‌هایی هم احساس می‌کنیم. به عنوان جمع‌بندی شما این فیلم را در کدام دسته‌بندی قرار می‌دهید؟
جناب آقای دکتر شاه‌حسینی ضمن پاسخ به پرسش‌های فوق توضیحاتی تاریخی در مورد جنگ جهانی دوم و به تعریف ژانر جنگ مقدس پرداختند.
نمایش صحنه‌هایی که در آن شخصیت اصلی فیلم در حال دعا و نیایش است و صحنه‌هایی که بر دشواری‌ها صبوری می‌کند از صحنه‌های نادر سینمای هالیوود و غرب است. کارگردان که خود را مسیحی معتقد می‌داند نقش باور دینی را بسیار مهم می‌داند تا آنجا که فردی بدون اسلحه در جنگ می‌تواند صرف توکل بر خدا بسیار تأثیرگذار باشد و جان افراد بسیار را نجات بدهد. فردی که بر خلاف دیگر سربازان که به دنبال گرفتن جان هستند به دنبال جان بخشیدن است و حتی در صحنه‌ای جان یک سرباز دشمن را هم نجات می‌دهد. مانند این فیلم که ملهم از ژانر دفاع مقدس ما است در سینمای غرب به ندرت دیده می‌شود از این رو بسیار حائز اهمیت است.
